In de literatuur wordt vermeld dat de limulustest gevoelig is voor de diagnose van meningitis veroorzaakt door gramnegatieve bacteriën, en in het algemeen is het fout-negatieve resultaat minder dan 1%. De voorlopige screening van Terg et al. toonde aan dat het endotoxinegehalte in het hersenvocht >1.200 pg/ml nauw verband hield met het optreden en overlijden van shock bij kinderen met gramnegatieve meningitis.

Er is een zekere correlatie tussen de kwantitatieve waarde gemeten door endotoxine en het klinische proces, wat van groot belang is voor het onthullen van de te nemen maatregelen in de klinische praktijk en de prognose. 30% van de patiënten met bacteriële meningitis heeft convulsies. Terg et al. vond in de studie van 1503 patiënten met meningitis dat wanneer de endotoxine in cerebrospinale vloeistof meer dan 150 pg/ml is, het gemakkelijk is om convulsies te krijgen. Hoewel het mechanisme niet helemaal duidelijk is, is het lokale metabolisme van endotoxine in cerebrospinale vloeistof en het effect ervan op de bloedvaten waarschijnlijk de belangrijkste oorzaak van convulsies. Dierexperimenten toonden aan dat intraveneuze injectie van endotoxine in vooraf met Corynebacterium brevis gesensibiliseerde muizen convulsies zou veroorzaken. De toename van het plasma-endotoxinegehalte zal ook gepaard gaan met ernstige EEG-afwijkingen. Hoewel er veel etiologische factoren zijn van disfunctie in het centrale zenuwstelsel, die niet volledig kunnen worden toegeschreven aan endotoxine, is endotoxine zeker een belangrijke factor.

Bovenstaande onderzoeken tonen aan dat de plasma-endotoxineconcentratie en de cerebrospinale vloeistofconcentratie van groot belang zijn bij het sturen van de klinische behandeling en het inschatten van de prognose. Als de cerebrospinale vloeistof endotoxine ≥ 3,2 × 10-6 mg/ml was, ging dit duidelijk gepaard met de dood. Als endotoxine <3,2 × 10-6 mg/ml, zonder overlijden.